Ruim een week thuis

Even een korte update nu ik alweer ruim een week thuis rondscharrel. Afgelopen dagen ben ik overvallen door een fikse verkoudheid. Daar ben ik vast niet de enige in, maar het komt nu wel heel erg ongelegen. Niezen en hoesten is vreselijk pijnlijk voor mijn buikspier die het al zo zwaar had na de operatie. De niesfase heb ik inmiddels gehad en van de huisarts heb ik codeïne gehad tegen het hoesten, dat scheelt heel wat hoestbuien.
Qua opknappen blijf ik nu dus een beetje hangen, omdat ik me niet fit voel en doodmoe ben.
De oefeningen van de fysio maken me misselijk van het nare gevoel in mijn been. Het been heeft ook wat krampverschijnselen, dus morgen met de fysio maar overleggen of ik wel goed bezig ben.
Inmiddels is mijn goede been ook een beetje zielig van alle blauwe plekken van de trombosespuiten... Ik had verwacht dat dat wel zou wennen, maar het is nog steeds geen pretje om die prik dagelijks te krijgen. Nog maar 27 te gaan...
Ondanks alles wel een mijlpaal bereikt: ik kan zelf op m'n (goede) zij liggen. Het is even een gedoe omdat er kussens tussen mijn benen moeten, maar ik ben hartstikke blij dat ik zelfstandig nu die draai kan maken en eens even anders kan liggen dan alleen maar op mijn rug. Ik kijk er al naar uit om zo weer lekker in bed te liggen, dat is wel anders geweest!