15 september

Wat was ik moe zeg. Gisteren al heel vaak geprobeerd te slapen maar lukte steeds niet door de paniek aanvallen. Om 21.15u op mn zij gedraaid, pijnstillers gehad en al snel in slaap gevallen. Mn moeder probeerde me te bellen toen ze thuis was maar ik nam niet op want was al in katzwijm. Rond 23u wel weer wakker want ik lag niet meer lekker. Dus toen even contact met moeders. De rest van de nacht redelijk goed geslapen af en aan op mn zij en rug. Het omdraaien met twee personen hulp gaat gelukkig steeds goed. De buikspier blijft helaas af en aan erg pijnlijk.
S ochtends voel ik me niet erg fit, want al die ziekhuisverhalen van al die oude mensen hier op de kamer maken me licht in mijn hoofd. Ook een beetje last van heimwee nu mn ouders weg zijn. Pfff er komt veel bij kijken zeg.
Helaas doen ze hier niet aan paleo eten dus ik mis mn smoothie en gekookte eitjes. Gelukkig zijn er nog wel druiven, dat gaat er wel in ondanks de misselijkheid. Verder doe ik mn best om een cracker met smeerkaas te eten.
Zojuist een wasbeurt gekregen en wat netter aangekleed. Korte broek aan want het is warm zat en de verpleegsters staan verbaasd van de handig zelf aangepaste onderbroeken met striksluiting. Ja Joke, dat heb je goed gedaan!
De wond schijnt er netjes uit te zien, maar ik had niet de moed om zelf te kijken.
Na t aankleden natuurlijk weer kapot en misselijk. Nu dus maar weer even bijkomen.