Ietsje positiever al!

Om een uur of 10 kwam de fysio even langs. Ik moest op de rand van het bed zitten. Op zich lukte het wel maar de draaierigheid en misselijk werden wel pittig. Misselijkheid bleef me te lang aanhouden dus uiteindelijk daar iets voor gekregen, maar nog wel lang geduld moeten hebben voordat dat werkte. Mn oom en tante gevraagd om wat eten te brengen wat me beter aanstaat. Daar komen ze om 11.15u mee aan maar dan ben ik echt nog te misselijk. Als de verpleging dan ook nog met de etenskar aan komt rijden lust ik zeker niks meer door de geur... Mn tante wordt ook niet helemaal lekker van de geur dus die gaan maar weer gauw. Ik probeer nog een aardbeienyogurt naar binnen te werken maar wat is dat een vreselijke suikerbom, Blehhh. Als laatste redmiddel nog wat ongezouten noten gegeten die ik van thuis had mee genomen, dat is dan tenminste iets. Ik voel me slap, dus om toch wat op krachten proberen te komen maar wat geslapen op mn zij. Helaas stond na een uur de fysio naast mn bed en was het geluier over. Dit keer niet alleen op de rand van het bed zitten maar ook naast het bed staan. Pittig maar toch ook wel trots dat t twee keer gelukt is. Volgens de fysio lig ik nog op schema! Uhhh ik heb alleen geen idee hoeveel dagen zijn schema is. Ik moest wel erg om mezelf lachen toen ik overeind kwam, vanwege de misselijkheid lag ik te puffen als een bevallende vrouw, but I did it!
Op zich voelde ik me daarna redelijk en hebben we lekker zitten kletsen met de verpleger en de dames in de kamer hier. Om half 5 kwamen evert, saskia en hannah even gezellig langs. Even leuke afleiding! Ze waren er net en toen kwam de broodafdeling al weer langs. Ik arresteer een champignonbouillon en wat druiven en eet dan verder de salade op die Hans en Ineke mee hadden gebracht. Daarna ben ik wel uitgeput en probeer wat te dutten op mn zij maar ik krijg het niet voor elkaar om lekker te liggen. Uiteindelijk dus weer blij als ik op mn rug lig. Even over 19uur komt het volgende bezoek al weer binnen; hoogbezoek van 1 van de vestigingsdirecteuren van het scala en twee zeer gewaardeerde collega's. Het was een lange reis voor ze, maar supertof dat ze er waren! Even de leukste werkmailtjes doorgesproken, maar toen het te gezellig werd voor mijn pijnlijke buikspieren zijn ze er weer vandoor gegaan.
Op zich is het de rest van de avond wel vol te houden, maar lig niet erg comfortabel. Controles zijn goed, alleen bloeddruk blijft aan de lage kant. Nu heb ik wel even zin om een serie te kijken, goed teken!