Sprongen vooruit!

Laten we deze nacht maar snel vergeten. Bijna niet geslapen want er was geen enkele houding te vinden waarin ik kon slapen. Daarbij eerst nog ijskoude voeten en later mn bed aan het uitzweten, maakte dit weer een ellenlange nacht. Net wakker en dan meteen het ontbijt erin staat me ook nog niet aan, maar de vertedering van mijn 89jarige buurvrouw die haar gekookte eitje aan mij afstaat geeft me deze morgen toch een lach op mijn gezicht!
Als de zuster met haar wegwerpwashandjes aankomt zetten om me te wassen vraag ik of ik misschien mag douchen. Er zijn geen bezware dus binnen 10 minuten zit ik heerlijk te genieten van de warme douchestraal. Mmmm dat is verwennerij op zondag! Tot dusver heb ik nog niet naar mijn wond durven kijken, maar natuurlijk viel mijn oog er op onder de douche. Het ziet er echt heel netjes uit, het is bijna niets meer dan een lange kattenkrabbel. Weer een meevaller vandaag. Dan is het even bijkomen met een bakkie thee (valt een btje tegen dat er niks lekkers bij is op zondag) en dan komt de fysio weer. We lopen 2x de gang op en neer met mn krukken. Echt het gaat verbazend goed. Dan gaat ook nog de katheter er voor de lunch uit en is het net of er helemaal niks is gebeurd dinsdag... Uhhh ik wordt nu wel erg optimistisch van al die positiviteit deze morgen.
Ik doe mn best met mn lunch en als mn bord leeg is lust ik eigenlijk nog wat. De buurvrouw vind dat ik haar aardappelkroketjes op moet eten, dus zo gehoorzaam als ik ben, doe ik dat zonder mopperen :-)
Na de lunch is het hier rusttijd maar ik krijg te horen dat er bezoek op me staat te wachten dus ik cross in mn rolstoel Bert en Rinus tegemoet. We gaan gezellig naar beneden. Eerst even heerlijk genoten van de zon, daar verlangde ik zo naar vanmorgen. Mmmm heerlijk! Daarna trakteert Rinus nog op een ijsje. Dat smaakt goed. Om 14u ben ik t zat en brengen ze me weer naar de afdeling. Rustige middag verder, alleen even in actie om op krukken naar het toilet aan het eind van de gang te gaan. De positiviteit zet zich de rest van de dag zo lekker door. Ik kijk een serie op mn tablet en zit wat chips te snaaien. Buurvrouw zit dat ook wel zitten, dus ik kan het ei en de aardappelkroketjes nu terug betalen met een stapeltje pringles chips van Michiel. Om 16u realiseer ik me dat ik al sinds vanmorgen 6uur helemaal geen pijnstillers meer heb gehad. Hele prestatie dat ik dat nu pas merk maar wel even een moment om nu op bed te rusten en medicijnen te nemen. Avondeten is wel weer lastig. Om een uur of 19u zijn mijn ouders er dan weer. Eerst even op mn kamer het trucje met de krukken aan ze laten zien en ik eet een lekker appelgebakje die mn moeder had meegenomen voor me. Daarna gaan we naar beneden in het restaurant zitten. Voordat we t weten is het bezoekuur om en brengen mn ouders me weer boven.
Boven gekomen stel ik mn ouders nog even voor aan de twee andere dames die ook deze week een ganz operatie hebben ondergaan die ook hier op de afdeling liggen. Het toeval bestaat dat 1 van de 2 dames ook uit boskoop komt, direct na mij is geopereerd en ook bij haar de zenuwblokkers niet goed gewerkt hebben. Ongelofelijk toevallig allemaal. Opsteker voor mij is dat ik qua herstel wel een dag op haar voor lig.
Jullie begrijpen het al... Ik ga deze nacht positief tegemoet!