Afgelopen dinsdag was de operatie precies zes weken geleden. Eindelijk van de anti-trombose-spuiten af. Hoera!! En gisteren was het tijd om weer naar Assen af te reizen voor de eerste controle bij dokter Heeg. Als eerste begon hij nog even over de zware eerste dagen na de operatie. Daar wil ik maar niet teveel aan terug denken, dus snel naar een ander onderwerp over. Op de foto was te zien dat de Callus goed op gang was gekomen. Een vakterm die de meeste niet meteen zullen begrijpen, maar mijn moeder wist te vertellen dat wij dat woord in de kwekerij ook gebruiken voor de eerste wortelgroei aan een stekje. De dokter wist niet dat het daar ook voor werd gebruikt, dus was een leuk leermomentje voor hem. In elk geval wilde hij ermee zeggen dat de botaangroei goed van start was gegaan, Er valt nog heel wat aan te groeien, maar er is een goede start gemaakt. Zo goed dat ik de belasting van maximaal twintig kilo de komende twee weken mag opbouwen naar volledige belasting. Dus tegen die tijd loop ik in huis zonder krukken en mag ik weer auto rijden! Whiehoee!!
De dokter heeft ook even de spierkracht getest met een paar oefeningetjes en daar was hij uitermate tevreden over. Dus dat is allemaal positief. Helaas moest ik nog wel aankaarten dat hoe verder ik in het revalidatieproces kom, hoe meer last ik krijg van de rugklachten die ik ook voor de operatie had. Zoals ik zelf al dacht zijn er twee verklaringen mogelijk volgens de dokter: de rugklachten ontstaan nu omdat ik nog niet goed kan lopen. Alles in mijn rug wordt scheef getrokken en dan is het logisch dat ik op deze zwakke plek de eerste klachten krijg. De andere mogelijkheid is dat er toch iets niet goed zit in mijn onderrug. Voor dit moment is het afwachten. Pas als ik weer een tijdje 'normaal' loop kunnen we meer zeggen over de rugklachten. Het is dus een kwestie van geduld en niet forceren. Daar kijk ik voorlopig wel voor
uit, want de laatste dagen van rugpijn en de daarop volgende hoofdpijn houden me wel rustig.
Over acht weken moet ik weer terugkomen voor controle.
Verder was het leuk om de andere twee "ganzen" (uhh dames die bij mij op de afdeling in het ziekenhuis lagen waar ook een ganz operatie is uitgevoerd) weer te zien. Fijn om te horen dat het met hun ook de goede kant op gaat. En ik kwam mevrouw de Haan ook nog tegen in het ziekenhuis. Ze zag er goed uit en voelde zich ook een stuk beter. Ze was positief om voor de kerst weer terug in haar eigen huis terug te kunnen keren.
Voor degene die geïnteresseerd zijn in wat er nu precies gedaan is met mijn heup kunnen
dit filmpje bekijken, Voor de korte versie start het filmpje op 5.40. Het is geen bloedig filmpje, je kunt gerust kijken,
Tot slot zal ik mijn update nog even positief eindigen. Ondanks de pijn aan rug en hoofd merk ik nog dagelijks vooruitgang aan mijn heup. Ik loop steeds netter vindt de fysio, opstaan en gaan zitten gaat steeds makkelijker, ik mag en kan op mijn buik en geopereerde zij liggen (jippie, weer meer opties om lekker te woelen in bed :-) ), vandaag drie minuten met weerstand en vier minuten zonder weerstand gefietst op de hometrainer, dus er zijn voldoende verbeteringen om ook nog positief over te zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten